Coś o pasji

Tak to się zaczęło

Zawsze byłam manualna...a mama, czytając mi książki, pozwoliła rozwinąć wyobraźnię. Reszta już jakoś poszła. Tak więc...szyłam, haftowałam, dziergałam na drutach, szydełkach przeróżnych i ze sznurka makramy plotłam...było lepienie, klejenie i wycinanie...ale jak dziś pamiętam, jak bardzo nęcił mnie widok sztalugi i farb sąsiada. 

Minęło kilka chwil...

W tym czasie zdążyły mi nawet dzieci dorosnąć...a jak już to zrobiły niepostrzeżenie, wtedy wyciągnęłam rękę po farby...i tak zostało.

Oczywiście nie obyło się bez komentarzy, uśmieszków i stukania w czoło.

Po co Ci to? Pytano...

A dziś?

Jak to się stało? Pytają...

A to zawsze było, siedziało sobie cichutko i czekało na odpowiedni moment.

Ileż bogatszy jest człowiek, który posiada pasję...o ileż głębiej może sięgnąć i szerzej patrzeć..

...a pasje bywają tak różne, jak różni jesteśmy my...

Ta filiżanka trafiła do kobiety, której pasją są królowe kwiatów...róże.