Nie liczę godzin i lat... z lawendą w tle

Pielęgnować

No to stało się. Kolejny rok do przodu.

Im jestem starsza, tym z większą łatwością przełykam zmianę cyfry...

Co dziesięć lat dwie... ale na to, to ja mam jeszcze całe dwa lata :)

Ale nie o samym fakcie urodzin chciałam tu w skrócie...

Wczoraj od samego rana telefon mój był gorący. Spływały życzenia, wirtualne bukiety i butelki z trunkami... Nawet pewna znajoma posłańca z naręczem kwiatów wysłała... no nie dotarł... żałuję że nie dotarł... bo wirtualnie wysłała :) Ech.

I wiecie co?

Ten dzień, dzięki takim gestom, był bardzo przyjemnym dniem, mimo deszczu, który nie nastaraja specjalnie pozytywnie i jeszcze kilku takich tam spraw przyziemnych...

Choć dziś to portale społecznościowe najczęściej informują i pamiętają za nas, to miłe jest to, że komuś  się chciało zostawić kilka słów, zadzwonić, zatrzymać się na chwilę i uczynić ten dzień właśnie takim.

Idziemy z duchem czasu :)

Takiej ilości osób nie zmieściłabym u siebie w salonie, a tutaj ? 

O proszę bardzo... Nawet ciasno nie było.

Nie liczę godzin i lat, ani sobie, ani nikomu... ale lubię pielęgnować pewne rzeczy, sprawiać by ktoś się uśmiechnął... 

Wczoraj uśmiechałam się ja :)

Lawenda w tle...

Skąd mi się tutaj ta lawenda? 

Bo mi pachnie właśnie w całym domu :)

Taka z własnego ogrodu Pana męża, wyhodowana przez niego... ale cała reszta to już ja sama.

Zebrana w odpowiednim czasie, wysuszona w cieniu, by koloru nie straciła...

Woreczki lniane, uszyte przeze mnie, ozdobione sposobem decoupage, moje pierwsze w życiu... a w nich zamknięty lawendowy zapach lata, który kiedyś kojarzył mi się z Prowansją....

Takie romantyczne worki na mole, jakby to rzekł mój brat...

A teraz kilka zdjęć. Pochwalę się :)

                        Tak trochę dziś lawendowo.... dobrej nocy wszystkim, kto tam już idzie spać...

                                                                              Kasia